Emeklilik, Freelance Çalışma Modelim Nasıl Oluştu?

Emeklilik, Freelance Çalışma Modelim

“Bendeki bana yeter’’ en güzel felsefe.

Sanki hayatımı yeni baştan yazıyor gibiyim. Her geçen gün umrumda olan şeyler azalıyor. İnsanın yaşarken hiçbir şeyi ertelememesi gerektiğini çok iyi anladığımız, yaşadıklarımız ve sahip olduklarımız için şükrettiğimiz zamanlardan geçiyoruz.

Hayatımın ortalarında yeniden kendini bulmaya çalışmak mecbur kalınan bir değişim. İşsiz ve yalnız kalmak hayatı yeni baştan tanımlamak sorusu. Nedense yaşadığımız toplumda koştur koştur yaşarken hayatın ikinci yarısı görmezden geliniyor. Değişmesine imkan verilmeyen insanlar yitip gitti.

“Sadece mezarların bulunduğu yerlerde yeniden doğuşlar vardır.” Nietzche

Dizide ‘’belki’’ acizler içindir diyordu, hemen yazdım aklıma ve defterime.

Ne istediğimi biliyorum. Risk alıyorum, hedefimi biliyorum. Her şeye rağmen inandığım bir işin peşindeyim. Eeee koç burcuyum.

Zorunlu ve tercihimle kurumsala ara verdiğim dönemde iyi şeyler yapma peşindeyim. Benim hikayemde mücadele var, çatışma var ve tabi çözüm de var. Yani  Carmine Gallo, Tedx Gibi Konuş kitabına uyduğumu düşünüyorum.

Ben zorlanmış, yıpranmış, üzülmüş olabilirim.

Ben zorlandığım için sürece zor diyebilir miyiz?
Ben yıprandım diye süreç yıpratıcı mıdır?
Benim üzülmem bir başkasının da üzüleceği anlamına mı gelir?

Pandemi sonrası hayat; deneyim, samimiyet, doğallık, sürdürülebilirlik oldu.

Hepimiz tanıdıklarımızı ve tecrübelerimizi içeren anlam toplamıyız;

Diyorlar ki :

“Birlikte vakit geçirdiğin beş kişinin ortalamasısın…” ve yine diyorlar ki

“Dünyadaki her insana, yani aklınıza gelebilecek herkese en fazla altı arkadaş kadar uzaksınız“. Beş yıl bitti ben  ikinci alternatifi uyguluyorum.

Geçmişi geri almak tüm ümidimdi. Şarkısı gibi miyiz?

Kişiliğin kısmi kesintiye uğraması

Karar vermekte güçlük

Özgüvende eksiklik

Boşluk deneyimlemek

Anlamlı iş yapma arayışı

Sosyal ilişkilerin yeniden düzenlenmesinde sorunlar

Ölüm anksiyetesi

Kendini gerçekleştirme problemleri….

Söyleyecek sözü olan, kendini keşfeden, eğlenmesini bilen kadınlar zamanı başlasın artık.

‘’Hayat denen bu yolda yürürken adım adım’’ yaş alırken.

Anlar bu yüzden çok değerli. Provası yok hayatın. Ne yeniden yaşayabilmek ne de yaşadıklarını silebilmek mümkün. Önemli olan ilk defa değil son defa sevebilmek.

Mucizelere inanın! Beklemeyin gelmesini etrafınızdaki mucizeleri gözlemleyin. Hadi size de  Ike, aloha, mawa, pono kala manawa (*)….

 (*)İke :Dünyayı nasıl görüyorsan öyledir

Aloha Sevmek birlikte mutlu olmaktır

Mawa: Sadece şimdiki zaman vardır

Pono: Gerçek mi değil mi etkisinden belli olur

Kala: Hiçbir şeyde sınır yoktur

Manawa: Dikkat nerdeyse enerji oraya gelir