BAHAR

İnsan dünyaya geldiği mevsimi sevmeye  yatkındır. Baharı severim.

Sabah insanıyım Güneş de varsa içim içime sığmaz. Her güne yeniden başlarım. Baharda uyanan tabiata aşık olurum . Renklere sanata düşkünlüğümde bu yüzdendir. Toprağın adil, tohumun içi, karanlığın ardına bakmayı öğrenmektir. Yeniden doğuş, yenilenmektir. Kapılar hep açılacaktır biraz sabır.

İnsanın gideceği tüm yollar kendinden geçer. Dağın arkasına bakmak ister merakla, sabırla bazen sabırsızlıkla..

Mavi hayaller… Sebepsiz neşelenir, müzik açar,  dans da edersin hatta.

Gizli olanı açığa çıkarır. Sesleri görüntüleri takip eder. Kalp, bilinçaltı zihin de destekler bunu canlanırsın.

O sebeple severim yeşili, ağacı sonra maviyi gökyüzünü, çiçek, böcek, renkleri, gökkuşağını

Hayatı renkleriyle yaşamalı. Her hissedilen duygunun da renginin olması bundan mıdır?

Duygular renklerin değişimiyle değişebilir mi?

Herkese iyi gelen renkler vardır mutlaka. Yeşilde huzur bulur .Mavide yaratıcılığımı besler hayaller kurarım. Siyah her zaman kurtarıcı renktir ofis ortamında sadelik ön plandadır. Fuşya, turuncu, florasan renkler daha fazla kullanırım ruhumu beslerler sanat eserleri gibi.

Tohum musun ceset mi? Toprak işini biliyor zaten…

Yorumlar