Tekrar Soluk Almaya ve Hayal Kurmaya İhtiyacım Vardı. Out of the box Bazen kariyerimizi bırakırız yönümüzü değiştiririz bazen şehri bazen alışkanlıkları, bazen tepedeyken bazen dibi görünce, bazen severken bazen sevildiğimizde. Hayat bu: başına gelecekleri bilemez insan, önemli olan sadece kabul. Nasıl gölgemiz olsun isteriz? Galiba bazı duygulara veda ettik. Her veda bir azalışmış  aslında: aynadaki...

16 No’lu Yol Kopmadan bulurum seni….Unutulmak istememek, hatırlanmak istemek Bir ev, içinde yaşam öldüğü anda ölmez. Evin ölümü daha uzun sürer, daha yavaş yavaş ve daha acıdır. Ölüler susar, eşyalar konuşmaya başlar. Açılmaya başlayan çekmeceler içindekilerle birlikte başlar ölüm. Misafir için saklanan çatal- bıçak ve yemek takımları, kesme bardaklar, dantel örtüler… her şey ölür. Hiç...

Telafi Saçın dağılmadan Tırnağın kırılmadan Ayakların çamurlanmadan Aklın karışmadan olmaz. Yüzündeki çizgiler yakışır insana İçimdeki hisler hatırlatır doğruları Herkes kendi çanağı aldığı kadar anlar hayatı O çanak izin verdiği kadar doluyor başkaları. Kaba işlere motivasyon, İnce işlere konsantrasyon lâzım. Duvarlar inceldi, kalbimiz kalınlaştı sanki Sis çöktü Uzak yakın arasındaki duvarlar Duracağın yerden emin Duyduklarımızdan çekingen...

Covid19  bana uzaktan el salladı gitti şimdilik… Bazen sadece durmak seyretmek gerekir. Her şeyin yerli yerine oturması, suyun yolunda akması, olması gerekenin olması, ne olursa olsun yaşamanın değerini anlamak için. Nefesim, evim İstanbul. Son zamanlarda  zorunlu gelebildiğimden daha da duygusal sonbahar ekim sonu. Açık alanda maskeli mesafeli yürüyüşler ve sağlık kontrolleri için evden çıkmalardan öteye...