16 No’lu Yol Kopmadan bulurum seni….Unutulmak istememek, hatırlanmak istemek Bir ev, içinde yaşam öldüğü anda ölmez. Evin ölümü daha uzun sürer, daha yavaş yavaş ve daha acıdır. Ölüler susar, eşyalar konuşmaya başlar. Açılmaya başlayan çekmeceler içindekilerle birlikte başlar ölüm. Misafir için saklanan çatal- bıçak ve yemek takımları, kesme bardaklar, dantel örtüler… her şey ölür. Hiç...

Deli Gibi Sevmek Ruhumda Var Halsizlik yatırır çaresizce beklersin. Olabilecekleri aklıma getirmesem de gerçekle yüzleşmek vardır. Korku değil belirsizlik endişesi, çaresizlik bu. Grip geçiriyorum derken süreç uzadığında Covid19 test yaptırdım sonuç pozitif. Doğal olarak  olaya bu sefer pozitif bakamadım. Neleri isteyip nelerden asla vazgeçmeyeceğimi zaten hep biliyordum, emin oldum. Tabii ki hiçbir şey eskisi gibi...

Telafi Saçın dağılmadan Tırnağın kırılmadan Ayakların çamurlanmadan Aklın karışmadan olmaz. Yüzündeki çizgiler yakışır insana İçimdeki hisler hatırlatır doğruları Herkes kendi çanağı aldığı kadar anlar hayatı O çanak izin verdiği kadar doluyor başkaları. Kaba işlere motivasyon, İnce işlere konsantrasyon lâzım. Duvarlar inceldi, kalbimiz kalınlaştı sanki Sis çöktü Uzak yakın arasındaki duvarlar Duracağın yerden emin Duyduklarımızdan çekingen...

Bana sesiyle sarılacak insanlar gerekli Her şey ‘’aralık’’, belirsiz, yazmışım 2017 de, sen bir de 2020’yi gör dedim kendime şimdi. Düşerken uçmayı öğrenebilsek kuşlar gibi; Korku varsa umut da vardır. Umut korkuyu yenebilir diyenlerdenim. Bitmeyen kaynaktır umut. Ne istiyorum? Her kapı açık olsun ve öyle kalsın; her şey yenilensin  istiyorum. Sağlıklı olmayı üç kelime ile...

Covid19  bana uzaktan el salladı gitti şimdilik… Bazen sadece durmak seyretmek gerekir. Her şeyin yerli yerine oturması, suyun yolunda akması, olması gerekenin olması, ne olursa olsun yaşamanın değerini anlamak için. Nefesim, evim İstanbul. Son zamanlarda  zorunlu gelebildiğimden daha da duygusal sonbahar ekim sonu. Açık alanda maskeli mesafeli yürüyüşler ve sağlık kontrolleri için evden çıkmalardan öteye...

Yaratmakta Olduğum Ben Japon düşünür Haruki, “Fırtınadan çıktığınızda hiçbir zaman fırtınaya girenle aynı insan olmazsınız.” demiştir. Sanki yaşamın yazı bitti gibi hissediyorum. Kışa hazırlanma dönemine benzetiyorum; tazelenme temizlenme her zamankinden daha kıymetli. Fazla gecikmeden, uzakları yakınlaştırarak açayım camları, rüzgar essin aklım karışsın, bir güzel havalansın küçük karanlık odalar, unutmak istediğim ne varsa çıksın dışarı, dolapları...